Publikujemy pierwszy kazus tegorocznego z egzaminu wstępnego na aplikację ogólną, z którym kandydaci musieli się zmierzyć 28 października. Dotyczy on materii prawa publicznego. W kolejnych dniach będziecie mieli okazję zapoznać się z zadaniami z prawa prywatnego oraz karnego.

Kazus z prawa publicznego

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w X po rozpoznaniu spółki A, decyzją z dnia 10 kwietnia 2014 r. odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta X, ustalającej dla spółdzielni B warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Podstawą odmowy stwierdzenia nieważności było przekonanie, że wnioskująca spółka A nie dysponuje tytułem prawnym do nieruchomości objętej źródłową decyzją ustalającą warunki zabudowy, ani do nieruchomości sąsiadujących z nią, nie jest zatem stroną w prawie.

Spółka A zwróciła się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. SKO w X, rozpoznając powyższy wniosek decyzją z dnia 27 maja 2014 r. doręczoną spółce A i spółdzielni B w dniu 30 maja 2014 r, utrzymano w mocy własną decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) na Y na decyzję wydaną w drugiej instancji wniósł w dniu 1 lipca 2014 r. Prokurator Okręgowy w X, domagając się stwierdzenia jej nieważności. Skarżący zarzucił, że trzyosobowemu składowi orzekającemu SKO ponownie rozpoznającemu sprawę o stwierdzenie nieważności decyzji o warunkach zabudowy, przewodniczył członek kolegium, który uprzednio brał udział w wydaniu decyzji SKO z dnia 10 kwietnia 2014 r.
Spółka A zwróciła się do WSA w Y z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji Burmistrza Miasta X o ustaleniu warunków zabudowy, motywując to obawą wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków.

SKO w X, w odpowiedzi na skargę, wniosło o odrzucenie skargi z uwagi na uchybienie terminu do jej wniesienia, podnosząc, że o wszczęciu postępowania na wniosek spółki A poinformowane w trybie art. 183 p. § 2 k.p.a – pisemnie Prokuratora Rejonowego w X , który jednak nie uznał potrzeby udziału w sprawie. Z ostrożności wniesiono o oddalenie skargi, przyznając, że przewodniczącym składu orzekającego w obu instancjach była ta sama osoba, ale zaskarżona decyzja zapadła jednogłośnie, co oznacza, że gdyby nawet inna osoba przewodniczyła składowi i tak byłaby przegłosowana.

Polecenia:

1. Oceń zasadność wniosku SKO w X o odrzucenie skargi.

2. Oceń trafność wniosku spółki A o wstrzymanie wykonania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy.

3. Wskaż przesłanki orzekania WSA w Y w przedmiocie rozpoznania skargi Prokuratora Okręgowego w X.

Źródło: KSSiP