Rodzic, który nie posyła podopiecznego do placówki oświatowej, musi się liczyć z grzywną do 50 tys. zł. Zbyt duża liczba nieusprawiedliwionych nieobecności grozi pozostawieniem ucznia na kolejny rok w tej samej klasie.
Czy można zrezygnować z nauki jednego języka obcego?
Uczeń po wakacjach rozpocznie naukę w liceum. Ma wadę słuchu i problemy z przyswajaniem języków obcych. Jego rodzice chcieliby, aby dyrektor szkoły zwolnił go z obowiązku zaliczenia jednego z dwóch języków, które są przewidziane w programie. Czy przepisy na to pozwalają?
Zarządzający placówką na wniosek rodziców oraz na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, może zwolnić ucznia do końca danego etapu edukacyjnego z nauki drugiego języka obcego. Taka decyzja jest podejmowana, jeśli dziecko ma wadę słuchu, głęboką dysleksję rozwojową, afazję, niepełnosprawność sprzężoną lub autyzm, w tym zespół Aspergera. Dzięki takiemu zwolnieniu uczeń nie musi się obawiać, że nie otrzyma promocji do kolejnej klasy. W dokumentacji przebiegu nauczania zamiast oceny klasyfikacyjnej nauczyciel wpisuje: zwolniony.
Podstawa prawna
Par. 10 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562 ze zm.).
Czy bez konsekwencji można nie uczęszczać na WF
Uczeń złamał nogę. Nie będzie mógł brać udziału w zajęciach z wychowania fizycznego. Jego rodzice obawiają się teraz, że nie otrzyma promocji do kolejnej klasy, jeśli będzie miał niezaliczony przedmiot z powodu długiej nieobecności. Czy na podstawie zaświadczenia od lekarza dyrektor może zwolnić go z tych zajęć?
Szef szkoły może zwolnić ucznia z zajęć wychowania fizycznego, komputerowych, informatyki lub technologii informacyjnej. Dokonuje tego na podstawie opinii lekarskiej o ograniczonych możliwościach uczestniczenia ucznia w tych zajęciach. Jest ona wystawiana na określony czas. Jeśli dyrektor wyda decyzję odmowną, uczniowi lub opiekunowi przysługuje odwołanie od niej do kuratorium. Wnosi się je za pośrednictwem dyrektora szkoły w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Najczęściej jednak opinia lekarza jest uwzględniana. Jeśli okres zwolnienia ucznia uniemożliwia ustalenie śródrocznej lub rocznej oceny klasyfikacyjnej, w dokumentacji przebiegu nauczania zamiast oceny nauczyciel wpisuje, że uczeń jest zwolniony.
Podstawa prawna
Par. 8 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562 ze zm.).
Czy po długiej chorobie przedszkolak może iść do szkoły
Rodzice pięciolatka zapisali go do przedszkola, bo został objęty obowiązkiem rocznego wychowania przedszkolnego. Dziecko jednak przez siedem miesięcy chorowało i nie uczęszczało do placówki. Czy jej dyrektor zaliczy mu ten rok?
Wystarczy, że tylko kilka dni dziecko uczęszczało do przedszkola w wieku pięciu lat. Od 2011 r. dzieci kończące w danym roku ten wiek objęte są obowiązkiem nauczania – rocznym przygotowaniem przedszkolnym. Dopełnienie tego obowiązku przez wszystkie dzieci z rejonu kontroluje dyrektor szkoły. Przepisy oświatowe mówią tylko o obowiązku. Nie zawierają już szczegółowych przepisów, które wskazywałyby np. że ponad 50 proc. liczby dni w roku szkolnym powinien on uczęszczać do przedszkola. Nieobecność dziecka przez tak długi czas z pewnością będzie jednak ze szkodą dla niego. Trudniej będzie mu rozpocząć naukę w szkole podstawowej. Takie wnioski mogą płynąć z diagnozy, którą przygotowuje nauczyciel o pięciolatku. Zgodnie z podstawą programową wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół, zadaniem nauczycieli jest prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji. Dlatego wszystkie dzieci w grupach pięciolatków powinny być objęte odpowiednim postępowaniem diagnostycznym, tak jak i sześciolatki obecne jeszcze w przedszkolu. Z początkiem roku szkolnego poprzedzającego możliwe rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej (w październiku – listopadzie) należy przeprowadzić analizę jego gotowości do jej podjęcia. Później, w marcu, nauczyciel musi przeprowadzić kolejną diagnozę, której wynik posłuży do przygotowania informacji o gotowości do tego obowiązku. Ponadto przedszkola są zobowiązane do wydania rodzicom informacji o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej. Powyższą informację wydaje się do końca kwietnia roku szkolnego poprzedzającego rozpoczęcie kolejnego. W omawianej sprawie jeśli diagnoza będzie niepokojąca i będzie z niej wynikało, że dziecko słabo jest przygotowane na naukę w szkole, bo w większości roku nie uczęszczało do przedszkola z powodu choroby, to należy się zastanowić nad zasadnością wysłania malucha do szkoły. Rodzic może się zwrócić do poradni psychologiczno-pedagogicznej o wydanie opinii o potrzebie odroczenia nauki dla pięciolatka. Wtedy takie dziecko może ponownie przez kolejny rok przebywać w przedszkolu i spokojnie przygotować się do rozpoczęcia nauki w szkole.
Podstawa prawna
Art. 14 ust. 3 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.).
Par. 3 ust. 5 i par. 4 ust. 7 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 28 maja 2010 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 893).
Czy szkoła ma obowiązek pomagać słabszym uczniom
Po pierwszym semestrze nauczycielka fizyki i matematyki powiadomiła opiekunów ucznia gimnazjum pierwszej klasy, że najprawdopodobniej nie otrzyma on promocji do kolejnej klasy. Czy rodzice mogą domagać się od dyrektora szkoły, aby ten zorganizował dodatkowe zajęcia dla ich dziecka?
Jeśli w wyniku klasyfikacji semestralnej stwierdzono, że poziom osiągnięć edukacyjnych ucznia uniemożliwi lub utrudni kontynuowanie nauki w kolejnej klasie, to szkoła powinna udzielić mu pomocy. Przepisy wskazują, że placówka w miarę możliwości powinna stworzyć mu szansę uzupełnienia braków. Może się to odbyć w ramach godzin karcianych, które muszą zrealizować nauczyciele. Dyrektor może więc zalecić nauczycielom matematyki i fizyki, aby zorganizowali dodatkowe zajęcia dla uczniów zagrożonych zostaniem w tej samej klasie przez kolejny rok.
Podstawa prawna
Par. 16 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562 ze zm.).
Czy w klasach I–III uczeń może powtarzać rok szkolny
Uczeń klasy II szkoły podstawowej ma poważne problemy z czytaniem i pisaniem. Rodzice obawiają się, że nauczycielka zdecyduje się na pozostawienie go w tym oddziale przez kolejny rok. Czy istnieje taka możliwość?
Z zastrzeżeniem, że może do tego dochodzić w wyjątkowych przypadkach. Wtedy rada pedagogiczna może postanowić o powtarzaniu klasy przez ucznia klasy I–III szkoły podstawowej. Odbywa się to jednak na wniosek wychowawcy klasy oraz po zasięgnięciu opinii rodziców ucznia. Dotyczy to najczęściej długotrwałej nieobecności z powodu choroby, a rzadziej wskutek słabej nauki. Wtedy rodzice wspólnie z wychowawcą uznają, że lepiej będzie dla dziecka, aby powtórzyło klasę i nadrobiło zaległości. Generalnie z przepisów oświatowych wynika, że uczeń klasy I–III szkoły podstawowej otrzymuje promocję do klasy programowo wyższej. Co więcej, jeśli jest zdolny, to na wniosek rodziców i po uzyskaniu zgody wychowawcy klasy rada pedagogiczna może postanowić o promowaniu ucznia klasy I i II szkoły podstawowej do III klasy również w ciągu roku szkolnego. Z takim wnioskiem może też wystąpić wychowawca klasy po uzyskaniu zgody rodziców. Poważniejsze zagrożenie pozostawieniem słabego ucznia na kolejny rok szkolny istnieje dopiero od IV klasy podstawówki.
Podstawa prawna
Par. 20 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562 ze zm.).
Czy rodzice ponoszą odpowiedzialność za nieobecność
Uczeń ma 16 lat i nie chce chodzić do szkoły. Rodzice przestali już go do tego namawiać. Czy na opiekunach dziecka ciąży obowiązek wyegzekwowania od podopiecznego uczęszczania na zajęcia?
Zarówno konstytucja, jak i ustawa o systemie oświaty przewidują obowiązek nauki do 18. roku życia. W takiej sytuacji na początku dyrektor szkoły wysyła do rodziców upomnienie. Mimo tych upomnień, niespełnianie obowiązku szkolnego podlega egzekucji administracyjnej na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Przepis ten odsyła do trybu przewidzianego w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wierzycielem w tym przypadku jest dyrektor szkoły z właściwego okręgu. Sąd może się starać wyegzekwować ten obowiązek. Na rodzica może zostać nałożona grzywna w celu przymuszenia. Może być ona nakładana kilkakrotnie. Każdorazowo nie może przekraczać 10 tys. zł, a grzywny nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie być wyższe niż 50 tys. zł.
Podstawa prawna
Art. 15 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.).
Czy przez wagary można nie przejść do kolejnej klasy
Uczeń znaczną część nieobecności miał nieusprawiedliwioną. Rodzice dowiedzieli się o tym dopiero pod koniec roku, gdy okazało się, że grozi mu pozostanie w tej samej klasie. Czy szkoła może nie pozwolić mu zaliczyć przedmiotów, z których grozi mu brak klasyfikacji?
Uczeń może nie być klasyfikowany z jednego, kilku albo wszystkich zajęć edukacyjnych, jeśli brak jest podstaw do ustalenia śródrocznej lub rocznej oceny klasyfikacyjnej. Dzieje się tak często z powodu jego nieobecności na zajęciach przekraczających połowę czasu przeznaczonego na ich realizację. Możliwość przystąpienia do zdawania egzaminu klasyfikacyjnego istnieje tylko wtedy, gdy niesklasyfikowanie ucznia wyniknie z usprawiedliwionej nieobecności.
Podstawa prawna
Par. 17 rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562 ze zm.).